"En değerli şey hayattır insan için,
bir kere verilir insana hayat.
Ve insan, hiçbir utanç ve teessüre yer bırakmayacak,
sinsilik ve pislik dolu geçmişten yüzü kızarmayacak
ve ölürken de olanca gücünü barış ve onur mücadelesine
hasrettiğini söyleyebilecek şekilde yaşamak zorundadır.
Ve insana bir kere verilen hayat; işte o
zaman daha güzel olacak ?"
Bu satırları yazmış...
Sevdanın...
Mücadelenin yiğit kalemi...
Sayfalardan...
Meydanlardan...
Tribünlerden...
Salonlardan...
Dünya’ya yükselen bir serçe çığlığıdır...
"Yazmak; yaşamaktır"’ı benimsemiştir...
Başını hep yüksekte tutmaya alışmıştır...
İnandığı doğrultudan zerre kadar ödün vermeden mücadele etmiştir o!..
****
Her türlü zorluğa, sıkıntıya, belâya, eziyete, zulüme...
Bombalara, kurşunlara...
Hastalıklara...
Baş eğmemis, direnmiş...
O;
"Marifet ölmemek,yaşamakta! Ölmek kolay, yaşamak zor. İnsan zora sarılmalı. Yılmamalı kolay kolay" demiş Kilisli Okan!..
****
O;
Ruhi Su'nun sözünü kendisine şiar edinmiş Okan Baba!
"İnsan olmak suçu, suçların en güzeli en iyisi en haklısı en doğrusu olmalı ve herkes o suçu ömrü boyunca işlemeli."
O;
"Sol cebinden umudu eksik etmemiş"
Okan Yüksel!..
****
O;
asla karamsar olmamıştır, umutsuzluğun bir "hastalık" olduğuna inanmıştır hep.
Aksini iddia edenlere, bilgenin dizeleriyle seslenmiştir;
"Bu da geçecek biliyorum ah
Kara güneşten gün doğacak
Kırılınca kör kapılar
Bu taşlarda güller açacak..."
Dostlukları hep bin yıllıktır!...
****
O;
"Dostluk" dediniz mi bir Özdemir Asaf söyler size hemen;
"Sarılmak için
Önce
Yürek İster,
Kollar Sonraki İş"
Ona göre vefalı olmak, vefa göstermek;
"kalbin hafızasıdır!"
****
O;
"Merhaba"yla, "Bugün Pazar", "Yiğidim" le özdeşleşmiş...
O;
Yarım asırdır bilgi birikimiyle, yaratıcılığıyla, tukenmez kalemi ve yüreği" ile "palto değil kafa tutan"... Gazeteci-yazar-şair-ekonomist...
O;
Yüreği binbir nakışlı...
O;
Hep yaşama sevinciyle…
İleriye doğru bakan umutlu bakışıyla...
O;
"Kimliği İnsan"...
O;
parolası
“Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine…”
olan
Okan Usta'dır!..
****
"Güller, lâleler, karanfiller, bütün çiçekler solar...
Çelik ve demir kırılır...
Ama gerçek dostluk ne solar, ne de kırılır..."
Nietzche "dostluğu" böyle anlatır.
Sen bizim bin yıllık dostumuz...
Ustamız...
Namık Kemâl Liseli abimizsin!
Seni yürekten seven dostun olarak ve de
-ayağa kalkarak-
selâmlıyorum ve diyorum ki;
"No Pasaran Okan Yüksel Ustam!"
Kalbine değen kalpler çok olsun Yiğit 68'li!
MERHABA...