Şiir Bilgesi; Fikret Alan

Jülide Gülizar TRT’nin ve Türkiye’nin

ilk haber spikerlerindendi.

İlk naklen yayın, ilk röportaj gibi birçok

yeniliğe imza atmıştı 29 yıl süren TRT yaşamında.

Kurumun efsane spikerlerinin, habercilerinin

katıldığı bir tv programdaki şu sözü hiç aklımdan çıkmadı

bugüne kadar;

"İlk gün daha alfabesi olarak bu işin; bize şunu öğretmişlerdi;

Bir ülkenin dili; en güzel  radyo mikrofonunda,

TRT ekranında ve tiyatro sahnesinde konuşulur!"

***

Bundan  tam 11 yıl önce bir 14 Mart günü

yitirmiştik Jülide Gülizar’ı.

Nahit Duru Ustam’ın yazısında Jülide Hanım hakkındaki

anekdotunu okuduğum sırada, bir başka "TRT Efsanesi"’nin

Fikret Alan’nın acı haberi gelmişti.

Boğazım kurumud, yüreğim yanmıştı.

En son onunla tedavisinin sürdüğü

hastanedeyken görüşmüştük bir hafta önce.

"Can kere Canım Dost!Seni çok yakından

takip ediyorum. 

Devam yazmaya.

Gözlerinden öperim!" diyerek kapatmıştı telefonu.

***

Üç yıl önce aramızdan ayrılan Fikret Alan demek, "Güzel Türkçe"'dir.

Fikret Alan demek, "Yaşasın Edebiyat"’tır.

Fikret Alan demek, "en çetin sanat dalı şiir"’dir.

Fikret Alan demek, Nâzım’ın

"Güneşi İçenlerin Türküsü"’nü,

Attila İlhan’ın "An Gelir"’ini,

Cahit Külebi’nin "Hikaye"’sini…

Cemal Süreya’nın "Üvercinka"’sını,

Refik Durbaş’ın "Hücremde Ayışığı"’nı…

En güzel şiirleri, antolojilerle,

öyküleri "yaşam varlığı" kabul eden demektir.

O bir "Diksiyon ve Etkili Konuşma Ustası"’dır!..

***

Duru diliyle radyo/tv programlarının

dışında, "göğü kucaklayıp onlara verecek

kadar sevdiği" dostlarıyla

özel sohbetleri de doyumsuzdu Usta’nın.

Örneğin; 

"Büyük Şair" Nâzım’ın aşkları,

"Gövdesindeki Kurt" Nüzhet Hanım,

"Kalbinin Kızıl Saçlı Bacısı"

Piraye Hanım, "Dayı Kızı" Münevver,

"Saçları Saman Sarısı" Vera’sıyla

fırtınalı evliklerini; Dr.Lena, Dr.Galina

ve Semiha Berksoy ve diğer kadınlarla

birlikteliklerinin şiirlerine yansımasını...

Melih Cevdet’in "Anı" şiirini kimlere ithaf ettiğini...

Bülent Ecevit’in "Pülümür’ün Yaşsız Kadını"’nın,

Aykut Poturoğlu’nun "Süryani"sinin

unutulmaz hikayelerini...

"Agora Meyhanesi"’nin ünlü şairi Doktor Onur Şenli’nin

"Dahilen rakı, haricen tentürdiyot;

başka ilaç ne bilir, ne yazarım!"ı hangi

mecliste neden söylediğini de!

TRT’nin tüm radyolarında kesintisiz 20 yıl

yayınlanan "Yöremizden" programını hazırlayıp

sunarken ilk gün gibi duyduğu heyecanı

ondan dinlemek; ne keyifliydi…

Anlatmıyor, her birini yaşıyordu adeta!..

***

"Sesiyle, gönlüyle bizi güzelleyen adam"

tanımı mı, 

"TRT Bülbülü" mü,

Fikret Alan’a uyar?

Sözcüklere can veren mi?

Ya da 

Ozan Veysel Gültaş’ın "Şiirin Bariton

Sesi"...

Veya o 13 yıl önce kaydedilen

Sevil Üney’in anımsattığı

arındıran sesiyle can verdiği

"Ayrılma Vakti"’nin dizeleri;

"Beyninizi yüreğinizi ciğerlerinizi arındırıp

çıkıyoruz yola,

Bir daha bir daha bir daha gelmek üzere,

Güleryüzlü insanları görmeye, onlarla yaşamaya,

Denizinde arınmaya, dağlarında yürümeye,

Zeus Altarından seyretmeye,

Nefes almaya, türkülerini dinlemeye,

Güzellenmeye, bir daha gelmek üzere,

Yanımıza alabileceğimiz herşeyi alıyoruz,

Yenilenmiş hücrelerimizi.

Bal kekiğimizi,  gülümseyen yüzümüzü,

Balığımızı.

Elbette zeytinyağımızı…"

Bilemedim bir türlü…

***

Ataol Behramoğlu, "Her ölüm kahramancadır" der

şiirlerini topladığı

"Yaşadıklarımdan

Öğrendiğim Bir Şey Var" seçkisinde.

"Şiir Ülkesi’nin Bilgesi" Fikret Alan da

"kahramanca" ayrıldı aramızdan.

Yeri; her zaman yürek kulvarımızdır!..