Cumhuriyetimizin 100ncü yılını kutluyoruz ve bu kutlamada Türk Silahlı Kuvvetlerinin Deniz ve Hava Kuvvetleri Cumhurbaşkanını selamlıyor denizden ve havadan. Selamın alındığı yer İstanbul’da boğaza nazır Vahdettin Köşkü.
Kurtuluş savaşında 11 Nisan 1920 de Kuvayı Milliyecilerinin katli vaciptir fetvaları yayınlatan,
11 Mayıs 1920 de Atatürk ve bazı arkadaşları hakkında verilen idam kararını 24 Mayıs’ta onaylayan,
Kurtuluş Savaşının mağlubu İngilizlere sığınarak 17 Kasım 1922 de İngiliz gemisi Malaya’yla İstanbul’dan kaçan Son Osmanlı Padişahı Vahdettin’in sarayından…
Neden bu saray denize nazır başka saray mı yok Dolmabahçe ne güne duruyor? Verilmek istenilen bir mesaj var belli ve Cumhuriyet buna alet edilecek…
TSK nın komuta kademesi orada, Milli Savunma Bakanı orada, Donanma denizden, Hava kuvvetleri havadan selamlıyor devlet erkânını. Türkiye Cumhuriyetinin kurtuluş ve kuruluşunda en büyük rolü olan BMM ordularının bugünkü temsilcilerinin selamladıkları onlar.
Ama verilen mesajla selamlatıldıkları bir başkası. Köşkün adıyla Padişah Vahdettin’i ve onun şahsında Osmanlı’yı selamlıyorlar. Eksik olan sarayın duvarlarına asılmamış fotoğrafı. Cumhuriyetle hesaplaşması olanlara 100 ncü yıl burada bitmiştir gelecek olan Yeni Osmanlıcılığın ve Siyasal İslam’ın Türkiye Yüzyılı markasıyla ilanıdır mesajı veriliyor.
Ve bu mesaja TSK komuta kademesi ortak oluyor, kendi vicdanları rahat mıdır bilmiyorum ama bize bu Cumhuriyeti kuranların kemikleri sızlamıştır cennet mekân kabirlerinde…
Şair Nazım Hikmet’in ‘Kuvayı Milliye Birinci Bap Karayılan Hikâyesinden’ alıntı şu dizeler bilmem bazı değerleri hatırlatıyor mu hatırlaması gerekenlere yoksa “anlayana sivrisinek saz anlamayana davul zurna az mı?”
“…Ateşi ve ihaneti gördük.
Ve kanlı bankerler pazarında,
Memleketi Alaman'a satanlar,
Yan gelip ölülerin üzerinde yatanlar,
Düştüler can kaygusuna
Ve kurtarmak için başlarını halkın gazabından,
Karanlığa karışarak basıp gittiler.
Yaralıydı, yorgundu, fakirdi millet,
En azılı düvellerle dövüşüyordu fakat.
Dövüşüyordu,
Köle olmamak için iki kat, iki kat soyulmamak için…”