En son ne zaman mektup yazıp zarfa koyarak, pulunu yapıştırıp postaladınız?
Ya da bir mektup, kart aldınız?
Daha yazarken, yanıtını beklemenin heyecanı sarardı insanı...
Çoğumuzun arşivinde duruyor saklanmış mektuplar, kartlar...
Hangimiz pul biriktirmedik ki...
Elektronik posta çıkalı beri posta kutularından genellikle faturalar çıkıyor...
Ama bugün de,
dostlardan gelen kitap ve dergiler yüreğimizi ısıtmaya devam ediyorlar.
Dün yine bu sevinci yaşadım.
Postadan sevgili dost Recai Şeyhoğlu'nun,
Mayıs baskılı son kitabı çıkıverdi:
"Siyasi İstikamet".
Son beş ay içinde,
Şeyhoğlu'nun bana yaşattığı üçüncü mutluluk bu...
Daha önce de
Ocak basımlı, yazılarla Türkiye fotoğrafı çektiği "Hayatın İçinden" ve Mart basımlı, sıcağı sıcağına öğretim üyeleri ve öğrencilerin onurlu direnişlerini yazdığı "Basiret ve Boğaziçi"
kitapları ile bana bu keyfi yaşatmıştı...
Recai Şeyhoğlu son kitabıyla, ülke gerçeklerini sergilemeye devam ediyor.
Kim mi Şeyhoğlu?
Sınıf öğretmenliği ve zihinsel engelliler öğretmenliğinden emekli bir meslektaş.
Yayımlanmış 34 kitabı var.
Daha da önemlisi,
"Köylerde Rönesans"
hedefiyle,2002'den bugüne, 'Rasime-Recai Şeyhoğlu Kütüphaneler Zinciri'nin parçaları olarak İzmir, Manisa, Bolu, Tokat, Balıkesir,
Karaman, Antakya,
Muğla ve Belçika'nın Charleroi kentinde toplam 49 kütüphane ile; Aliağa, Bergama,
Ayvalık, Antakya,
Karaman, Bayraklı,
Milas ve Seferihisar'da toplam 9 'Rasime Şeyhoğlu Aydınlanma Evi' açan bir aydınlanma neferi...
Şeyhoğlu, yazdığı kitaplarla neyi amaçlıyor?
Dün hızla gözattığım son kitabından birkaç alıntı:
"Peki, aydın kim?
Bilmeyi yeterli görmeyip müdahele eden...
Bencil olmayan...
Sadece kendini değil, başkalarını da düşünen...
Sorumluluk duyan ve paylaşmayı bilen...
Risk üstlenen...
Her an egemen olanların gazabına uğrayabilen...
Güçsüzlerin yanında yer alan...
Muhalif olan...
Kimsesizlerin kimsesi olan...
Devletle başı hep dertte olan.."
"İnandığını korkmadan söyleyebilme, kitlelerin sustuğu/susturulduğu dönemde ortaya çıkıp gerçekleri haykırabilme.
Haykırmasa da sesini yükseltebilme...
Toplumu aklın ışığı ile aydınlatma isteği ve kararlılığı içinde olma.
Halkın tutkularını/arzularını anlayabilme.
Onlarla duygusal bağ kurabilme...
Budur aydın olma!"
(S.87)
Sordukça özgürleşeceğiz.
Sorguladıkça huzura kavuşacağız.
Biat ettikçe de yoksullaşacağız.
Biline!."
(S.73)
"Beni kötülerin zulmü değil, iyilerin sessizliği korkutuyor."
(S.41)
Her an yaşamın içinde bir mücadele insanı olarak her türlü haksızlık, adaletsizlik ve çürümeye karşı toplumun sorumluluğunu iliklerinde duyan;
yazdıkları ve yaptıklarıyla toplumun ışıklı öncüsü bir öğretmen olmayı sürdüren sevgili kardeşim Recai Şeyhoğlu'nu bir kez daha kutluyorum...