"Yarasından kan boşanan ve doktoru bekleyen biri gibi...". (B.Brecht)
Zaman zaman göz attığım,elimin altında duran yazılar vardır.
Son gelişmelerin ışığında, Amerikalı sosyolog Charles Tilly'nin, "Örgütlü Bir Suç Olarak Savaşmak ve Devlet Kurmak"
(War Making and State Making as Organized Crime-çeviri: S.E.Türközü-E.Buglalılar) yazısını yeniden okudum.
Yazar özet olarak ne diyor?
"Devlet ve mafyanın ortak bir yanı vardır.
Nedir o?
Suni düşman ve korku yaratmak...
Bu tehdit olgusunu hep gündemde diri tutmak, böylece 'güvenliği sağlama'
sözleriyle nüfuzlarını pekiştirmek...
Bu tehdit algısını sürekli körüklemek,
tehdit yoksa da gerekirse tehdit yaratmak..."
Sonuç?
Yasallığın dışına çıkmak, bazen birbirini kullanmak...
Yani?
Hukukun hukuksuzluğa dönüşmesi...
Ama tarihin bize öğrettiği bir ders var:
Karanlık güçlerle işbirliği yapan, onları kullanan, onlarla içiçe giren devletler önce meşruiyetlerini, sonra da egemenliklerini koruyamadılar,
koruyamazlar...
Son kapışmalarda Amerika ülkelerinin adı çok geçiyor.
Bu ülkelerin birçoğunda iktidar,
karşıtlarını yok etmek için karanlık güçleri,
mafya ve çeteleri kullandı.
Bildiğiniz gibi, El Salvador'da adı,
'Atlacatl Taburu' idi...
Arjantin'de, 'Anti Komünist İttifakı'...
Brezilya'da, 'Beyaz El'..
Kolombiya'da, 'Los Urabenos'...
Meksika'da, 'Los Zetas'...
Gladio'yu (Stay Behind) zaten ezberledik...
Sonunda ne oluyor?
Mafya devleten içeri...
Hukuk, insan hakları ve demokrasi dışarı...
Devlet adına bu kirli,
karanlık işleri yapanlar, arkalarına devlet gücünü de aldıkları için iyice pervasızlaşıyor; devlet onları yandaş ederken onlar da devleti yandaş edinmeye başlıyorlar.
En acısı da, tüm bu kirli işler görüntüde
'vatan sevdası' adına yapılıyor!..
Söz konusu vatansa gerisi teferruat!..
Bu ülke yazarını, gazetecisini,
şairini, sanatçısını,
aydınını, sendikacısını, sayısız değerli insanını faili meçhul(!)
cinayetlere kurban verdi.
Nedir faili meçhul cinayetler?
Bu ülkenin, hepimizin vicdanının kanayan yarası...
Kurbanların aileleri cinayetlerin ortaya çıkması için kendilerini paralıyorlar, hukuk mücadelesi veriyorlar..
Sonuç? Sonuçsuzluk...
Birlikte sonuca ulaşmak, gerçeği ortaya çıkarmak,
birbirlerinin yaralarını sarmak için, Cumartesi Anneleri'nin onyıllardır yaptıkları gibi, biraraya gelerek sadece oturuyor ve soruyorlar...
Sonuç?
Onlar bedel ödüyorlar, dövülüyor,
tartaklanıyor, gözaltına alınıyorlar.
Hukuk istiyorlar...
Hukuksuzlukla karşılaşıyorlar...
Toplumsal belleğimizi diri tutmadıkça, tüm toplum olarak bu kirliliğe son verip,
faillerden hesap sormadıkça bu ülkenin yaşanası, aydınlık bir geleceğe ulaşması ne yazık ki çok zor...
Artık şunu anlamalıyız,
aslolan insan, insan hakları ve demokrasi...
Devlet onun yalnızca bir aracı....
Ne diyor Olga?
"Yüzlerimiz, seslerimizkaç kişi olduğumuz,
hepsi unutulacak...
Ama acılarımız, bizden sonra yaşayacaklar için sevince dönüşecek; mutluluk,
dirlik, düzenlik egemen olacak dünyaya..."
(Çehov-Üç Kızkardeş)
Kanayan yaranın doktoru, videolar değil; bizlerin,
hepimizin eli ve birlikteliği...
Çekilen ve yaşanan acıların son bulması, aydınlık günlere ulaşılması için:
Ya mafya-bürokrasi-siyaset birlikteliğini,
mafya ağızlı siyaseti alaşağı edip hukukun üstünlüğünü sağlayacak bir yapıyı inşa edeceğiz...
Ya da...
Ya da... nın yanıtı zaten yazının içinde...