Maviş gözlü Yöropa Ninemiz dedi ki:
Amanin! Sığınmacıları geri yollama anlaşmasını bozacakmış! Çöplerimizi de artık almayacakmış. Ne sığınmacı istermiş ne de bizim çöplerimizi… Yandık biz, yandık! Hemen söyleyelim Sam Emmi’ye de seçilmesine sakın ola izin vermesin! İstemeyiz biz öyle dik başlı yenilikçileri. İsteriz biz edilgen hanımları, uzaktan kumanda edilebilir efendileri. E bir de tuvalet temizletebileceğimiz ezikleri tabii…
İslam Dünyası’nın en kara çarşaflı kesimi dedi ki:
Elimize bir daha böyle fırsat geçmez. Yüklenin kurtaralım dindaşımızı. Dünyayı Müslüman etme yolunu açalım. O oyun bozucu adama kazandırmayalım. Dindaşımız kazansın, dünya cihat yolu açılsın. Para yolla falanca, adam yolla filanca, altın yolla feşmanca. Elimizi çabuk tutalım. Dünyanın kurtuluşu İslamiyet ile gelecek!
Eski komünist, yeni kapitalist, sevgili komşumuz dedi ki:
Anlaşıldı, bu Kemal seçilirse işimize taş koyacak. Öyle kapıda falan da bekletemeyecek, dünyaya kronometre seyrettirip neşelenemeyeceğim. Akkuyu tehlikeye girecek. Daha Mersin’in tamamını satın alacağım. Antalya’yı alacağım. Akdeniz bana lazım. Biraz destek olayım yiğidoma, sonra nasıl olsa faiziyle geri alırım. Alamazsam toprağına konarım, birkaç üs daha kurarım.
Küskün Kürtler dediler ki:
Hangisini seçeyim, hem niye seçeyim?
Küskün gençler dediler ki:
Kazandığım seçimi savunmadılar. Şimdi niye boşuna umutlanayım ki?
Devletin derinliklerinde eğleşenler dediler ki:
Yok daha neler! Hem Kürt hem Alevi hem de biraz sosyal demokrat. Asla olmaz, asla, asla! Bize rağmen kazanamazsın, bak kazanamadın. Biz demiştik, kazanacak aday demiştik.
Canımız ciğerimiz Sam Amcamız dedi ki:
Benim işaret ettiğim kişiyi aday göstermezsen, demokrasinin bir gramını bile kazanamazsın! Neymiş o birinci lige oynamak falan, otur oturduğun yerde! Ben senin geri kalmış ülke olmanı ve öyle kalmanı istiyorum, anlamadın mı hâlâ? Hele biraz daha gerile, hele biraz daha; ki Sevr kıvamına gel iyice. Var mı benim işimi yarım bıraktırmak öyle? Yüzyıl sonra bile olsa uygulatmışım ben o anlaşmayı ve almışım payıma düşeni. Senin ruhun bile duymamış. Bundan sonra mı duyacak?
Üslerle, Google, Microsoft, Intel, IBM, HP, Cargill, McDonalds, Apple, Apple IPhone- Ipad - MAC, Whatsapp, Twitter, Facebook, Youtube, Instagram… ve dahasıyla hayatlarınızın içine dalmışım. Gelecekmişsiniz de sizlerden apardığım insanları ülkenize geri götürecekmişsiniz de teknoloji markaları yaratacakmışsınız da… Peheey! Yemezler! Yedirmezler!
Uğraştırırım sizi birbirinizle; milliyetçilik sosuyla ırkçılık damarlarınızı kabartır, din sosuyla akıllarınızı uyuşturur, hepinizi birbirinize düşman eder, sizi size kırdırırım. Birbirinizi iyi kırasınız diye, size, yüklü faturalarla silah da yollarım. Siz dövüşürken de mallarımı ülkenize satar, sizin paranızla sizin ciğerlerinizi dek dalarım.
Bunları yaptıracak elemanlarım her daim vardır içinizde. Irkçılığa yatkını ayrı, din sosuyla ayılanı bayılanı ayrı, parayla satın alınmaya teşne olanı ayrı, pohpohlanınca yelkenleri suya indireni ayrı… Her zaman işimizi gördüler sağ olsunlar. Laf aramızda, maşallah hepsi kaliteli birer maşadırlar. Hiç nazlanmaz, daha biz söylememişken bile mevzuya uyanıp harekete geçer ve ülkenizi karıştırırlar. Bütün bunlara rağmen yine de çıkmışsa bir İnce Memed veya bir yeni Kemal, onu hemen ablukaya alır, ayaklarına çelme takar, ellerini kollarını bağlar; bizim açımızdan işlerin sarpa sarmasına fırsat vermez, yolunu tıkarlar. Bakın yine başardılar. Aferin onlara!
Bendeniz de diyor ki bugün kendine:
Sam amca ve güdümündeki derinler var olageldikçe, demek ki seçim meçim hikâye.
Öyleyse, değişime ‘evet’ diyen yirmi beş milyonun heba edilen oyları için bağır, ağla, inle.
Sonra doğrul ve yeniden dirence sarılmayı dene… Bir de… bir de çözüme dair fikrini yenile.
Ya da Barbaros Şansal ol, et küfrünü keyfini eğle.